T5 Boomcaches rond NordHorn

Op woensdag 31 augustus hadden NuEvenNiet en ik afgesproken om 10.30 bij deze cache: GC1GMW6 Psycho-Terror 01 - Am Rastplatz. Ik had al over deze cache gehoord dat het een frustratiepuntje was voor sommigen. Dus het leek me leuk om te zien hoe ver wij zouden komen.
We hadden al onze klimspullen meegenomen om de boom te beklimmen, maar eerst moest dat touw erin komen te hangen. NuEvenNiet had daarvoor een tennisbal en racket mee genomen. Aan de bal werd een werptouw vast gemaakt. Als de bal over de juiste tak werd geslagen, zou met behulp van de werptouw de klimtouw eroverheen kunnen worden getrokken. Zou, want zover kwamen we niet. Ook met werpgewichten kwamen we er niet. Er waren teveel kleine boompjes in de omgeving waar we steeds achterbleven hangen. Na 2 uur vruchteloos gooien en werpen, besloten we naar de volgende cache te gaan.


GC28KMM BucheX was ons volgend doel. Om daar te komen moesten we vanaf de parkeerplaats een stukje door hoog nat gras lopen en over een hek klimmen. De boom zelf was snel gevonden. Hier om heen stonden weinig andere bomen, en dat scheelde: het touw hadden we vrij snel over de juiste tak. 

Bedoeling was dat NuEvenNiet de cache zou ophalen, beneden zouden we loggen en ik zou em weer naar boven brengen. 

Ware het niet dat de cache zoals gewoonlijk te hoog hing voor mij om terug te hangen. Ik ben wel tot vlakbij de cache geklommen, NuEvenNiet was zo aardig om de cache terug te hangen.
Ik kon wel merken dat ik al een tijdje niet meer had geklommen, ik voelde opeens overal spieren protesteren.


We gingen door naar de volgende cache: GC1RHYR Zur Aussicht. Nou , voorlopig weinig uitzicht: we troffen de cache liggend op de grond aan, er zat een magneetje aan de achterkant van het doosje. Ergens zou dus een metalen plaatje in de boom moeten zitten. Vanaf de grond zagen we dat niet. Wat te doen? 
Dan maar de cache terugplaatsen op een plek waarvan wij dachten dat ie wel ongeveer zou horen, beter dan op de grond te laten liggen en we waren gekomen om te klimmen. Ook hier viel het niet mee om het werptouw over een dikke tak te krijgen, menig bal of werpzak belandde in de boom, om er vervolgens niet meer uit te komen. Die halen we wel op als we zelf in de boom klimmen. 

Uiteindelijk hing het klimtouw aan een mooie , vooral hoge tak. NuEvenNiet heeft de cache door middel van een touwtje vast gemaakt aan die tak. Ondertussen zag hij wel het metalen plaatje waar de cache oorspronkelijk had moeten hangen, vele meters lager. Maar das geen T5 vonden we, dus die informatie hebben we maar genegeerd.

We hadden nog wel wat tijd over om in ieder geval te gaan kijken bij: GC2V5TK Freddy is watching you. Het was een mystery die NuEvenNiet had opgelost, dus in ieder geval even kijken of de coordinaten goed waren. En toen we toch de juiste boom hadden gevonden, ook maar weer een poging wagen. Betreffende boom stond net achter een huis, aan de rand van een woonwijk. Er kwamen dan ook nogal wat voorbijgangers langs. Met behulp van het gewicht werd het touw al vrij snel over de juiste tak gegooid. NuEvenNiet was dan ook bezig met omhoogklimmen, toen 2 mountainbikers naast mij stopten en meekeken. Het bleek de cache-legger te zijn die even nieuwsgierig was naar wie wij waren. Toen hij zag dat het logrolletje getekend werd door ons, besloten ze weer verder te fietsen. Wederom was het de bedoeling dat ik de cache terug zou hangen. 

Maar door verzuurde spieren kwam ik niet verder dan drie vierde van de hoogte ( dit was NuEvenNiets optimische inschatting, ik gokte meer op twee derde van de hoogte) Wederom kon hij de cache terugplaatsen, het wordt tijd voor wat training mijnerzijds.


Na deze boom bleef er nog 1 over, ook een mystery, dus in elk geval even kijken. GC2AVM2 Lauscher unterm Tisch. Maar alleen kijken kunnen we niet, dus alweer wordt alles uit de auto geladen. Ik had nu besloten de boom als eerste te willen beklimmen, zodat ik in ieder geval een serieuze poging kon ondernemen om te loggen. Ik had m'n klimgordel alvast aangetrokken.
Het betrof weer een boom met veel gebladerte. En weer bleven werpzakjes achter in de boom. Stukken hulptouw versierden de boom als waren het slingers, maar niets mocht baten. Touw kregen we niet waar we wilden. Ik stelde nog voor om m'n gordel af te doen, ik was vast veel te voorbarig geweest. Ik had nog 1 werpzakje en daarmee wist NuEvenNiet perfekt te werpen, precies waar die terecht moest komen. Het was alleen al behoorlijk schemerig en omdat we nu in tijdnood zaten is NuEvenNiet snel omhoog geklommen. 

Onderweg menig stukje hulptouw verwijderend. Een werpzak is achtergebleven, als bewijs van onze werppogingen.
Het is al behoorlijk laat en we gaan snel weer ons weegs.
Het was weer een heerlijke klimdag, maar ik weet waaraan ik mag werken: conditie mevrouwtje. Die bomen kunnen behoorlijk hoog zijn, en met de rig jezelf omhoog takelen kost veel kracht.
Wordt aan gewerkt, over 3 weken volgt namelijk een heel weekend met uitdagende caches in Osnabruck!!!!!