Op zaterdagochtend op tijd richting eind locatie voor GCJPN4 TNT:Donjons & Mountains gegaan. Dat werd een heuse uitdaging, wat een terrein. Het was gelegen bij een kratermeer, met overal erg hoge bergen van losse stenen. We maakten een omtrekkende beweging om bij het eindpunt te komen.Daarvoor moest je jezelf tot halverwege zo'n berg laten zakken om bij de locatie te komen. Het bovenste stukje was wel erg steil, dus ik ging een beetje omlopen zodat ik op de juiste hoogte uitkwam, zo ben ik ook weer teruggegaan. De mannen vonden het een uitdaging om de hele wand al glijdend naar beneden te komen.
Daarna zijn we weer naar een bunker gereden GC1E52Y Le Fort De Soetrich. Via neergelegde boomstammen die als brug fungeerden konden we naar binnen. Via enige verdiepingen moesten we omlaag, de cache zou zich onder de trap bevinden. Maar omdat we nieuwsgierig waren, de rest van de bunker ook bekeken. Uiteindelijk kwamen we weer bij een trap, die naar boven ging. W2AP ging voor de zekerheid onder de trap kijken, bleek daar de cache te liggen. Boven aangekomen, bleken er nu geen boomstammen te liggen, W2AP was zo galant om een boomstam uit het bos te plukken waar ik met behulp van een uitgestoken hand, en zweet in de bilnaad van angst, over heen kon lopen.
GCPBD0 Zwerge3/Dwarfs3 Dit was een soortgelijke bunker, behalve dan dat ik eigenwijs nog niet m'n rubberlaarzen aan wilde doen, zodat ik met bergschoenen opeens in kraak helder water stond. Oeps, even wisselen van schoeisel. Het was verrassend glad onder de voeten vanwege een kleiachtige ondergrond. We zagen britsen, technische spullen, chemisch afval, huisraad, schilderingen op de muren. En steeds had ik het idee dat we niet alleen waren. Gelukkig had W2Ap de cache snel gevonden zodat we weer via dezelfde route naar buiten konden. Wat een omgeving, bbbbbrrrrr
De camper was mooi neergezet om even avond eten hier te nuttigen, W2AP heeft voor ons gekookt, wat een kerel, en rijden en koken. Nu Even Niet en ik hebben het makkelijk.
We rijden de duitse grens over naar GC2BXR2 Der Schimpansen-Cache. Dat is een klein stukje lopen naar een grote boom, waar de cache door Nu Even Niet erg makkelijk wordt gevonden.
Omdat deze zo snel ging besluiten we een kijkje te nemen bij deze cache die er vlakbij ligt: GCVFRV Himmelsleiter. Ik kan me niet herinneren ooit zo'n steile berg te hebben beklommen. Boven gekomen wacht ons nog een dubbele teleurstelling> een groep locale hangjeugd, die aan het blowen zijn en een hele hoge ladder waar de cache zich bevindt.Ons meegebrachte touw is niet lang genoeg om het laatste stuk van de klim veilig te voltooien, dus zonder log gaan we weer naar beneden, wat niet makkelijker is dan omhoog.
We besluiten GC1R2JT Come in and find out #1 te doen. Als we aankomen begint het al te schemeren. Ik besluit niet mee naar binnen te gaan, omdat het een rioolbuis is die met handen en knieeen bedwongen moet worden. Ik blijf buiten wachten, terwijl de mannen naar binnen gaan. Ik hoor een hoop gelach en op een gegeven moment hoor ik Nu Even Niet als ware hij een lotto bal die meedoet aan de trekking , met een plop geluid naar beneden zoeven.
Inmiddels is het donker en gaan we op zoek naar een camping. Daar aangekomen kunnen we de ingang niet vinden, wel een hek, die niet op slot is. Geen receptie hier. Doorgereden naar het trekkers veldje. We wilden net de receptie opzoeken, komt ze er al aan. Een en al argwaan, of ik W2Ap's vrouw ben, ze snapt niks van onze relatie, een vrouw en 2 mannen!!!!!( Maar we moesten de volgende dag wel voor 12 uur vertrokken zijn, dat werd ons nadrukkelijk vermeld)
Eindelijk konden we genieten van een heerlijke douche en veel bier. Het werd behoorlijk laat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten