Onder de brug I en II, 18 mei 2011

Dinsdag 17 mei was het gesprek van de dag (in de chatroom van geocaching.nl)  deze cache: GCH87F Rette mich-Verstecke mich. Om deze cache te doen is klimervaring nodig. Albert-Geert stelde voor om te oefenen op wat brug caches bij Emmen. Hij heeft wel ervaring, en de benodigde klimspullen.'s Avonds in de chatroom vindt ook Nu Even Niet dit een goed plan en zo wordt een afspraak gemaakt om woensdag 1500 uur te verzamelen op de parkeer coordinaten van deze cache: GC1YBQT Onder de brug II ( met de cachelegger heb ik toevallig vroeger in de klas gezeten op de HAVO in Emmen).
Als we er alle drie zijn, maken de heren de touwen vast aan de brug. Albert-Geert geeft even een demonstratie in abseilen. Dat ziet er makkelijk uit.
Ons beginnelingen wordt aangeraden om van onder naar boven te klimmen. Dus nog met beide benen op de grond krijgen we een spoedcursus. We leren klimgordel aandoen, en hoe door middel van hulp touwtjes naar boven te klimmen en  door middel van het achtje weer naar beneden te abseilen. 

Tot een paar meter boven de grond gaat dat prima, of zoals Nu Even Niet het noemt: blauwe kont hoogte.
We zijn er "klaar" voor om tot bovenaan te klimmen om de cache te pakken.
Nu Even Niet gaat als eerste. 

Naar boven toe gaat prima, maar dan wordt hij geconfronteerd met een probleem: de cache bevindt zich meer naar het midden van de brug. Hij zal dus een zijwaartse beweging moeten maken. Van beneden af geeft Albert-Geert nog wat tips. Uiteindelijk lukt het Nu Even Niet om de cache te pakken, te loggen en nog wat gemener terug te hangen voor mij.
Nu is het mijn beurt om naar boven te gaan.

De heren denken mij te kunnen matsen door aan het hulptouw te trekken, maar ik kom niet in de buurt van de cache. Jammer, nu zal ik hetzelfde moeten doen als Nu Even Niet. Ik heb van onderen goed gekeken hoe hij dat deed, dus dat ging me nog redelijk goed af. Op een gegeven moment ben ik dicht genoeg bij de cache om hem te pakken. Ik kan hem loggen en als ik hem terug wil hangen glijdt hij uit mijn vingers, ja natuurlijk. Vergeefse gooipogingen van de heren ten spijt, het lukt niet om hem te vangen. Dan maar aan het hulptouwtje binden en omhoogtrekken.
Ik laat mezelf zo goed en zo kwaad als het gaat naar beneden abseilen. Dat van dat achtje mag ik nog wel op oefenen, ik bleef het als een linkshandige doen.
Zo, dat was erg gaaf om te doen, maar spierpijn dat ik direkt al heb!!!!!
We besluiten door te rijden naar GC1YP6P Onder de brug. Deze brug is een stukje lager en loopt over water. Nu Even Niet bedenkt een plan, omdat alweer de cache zich midden onder de brug bevindt. De heren maken een hulplijntje onder de brug door, zodat een zijwaartse beweging mogelijk is.
Nu Even Niet laat zich van de brug abseilen, en met de zojuist aangeleerde technieken weet hij de cache te bereiken.

Natuurlijk gaat dit alles niet ongemerkt voorbij, hij krijgt de nodige aandacht van passanten. De cache wordt mij aangereikt omdat het logrolletje nogal vast zit in het kokertje. Ik mag loggen op de brug, omdat ik voor deze klimpoging even bedank, maar zo wordt het toch nog een goede samenwerking. Nu Even Niet kan nu ook loggen en hangt vervolgens de cache weer terug. Hij weet zichzelf weer op de brug te hijsen en de spullen worden opgeruimd. We praten nog een tijdje na, over de cache waar het uiteindelijk om gaat. Als we tot een datum kunnen komen waarop we meekunnen, dan gaan we ervoor.
Ik ben pas om 2100 uur weer thuis, maar een hele ervaring rijker. Dit wil ik zeker al twee jaar doen, en nu dankzij Albert-Geert is het me gelukt. Volgende stap is het zelf aanschaffen van in elk geval een klimgordel.....

Ardennen 8 mei

Ondanks dat we laat gingen slapen, waren we weer op tijd wakker. Deze stond in de planning: GC1VCEY Forgotten Darkness 3. De opening moest zelf gevonden worden, dat werd een steile helling met losse stenen, boompjes en vooral veel brandnetels. Een van de benodigdheden was een UV-lamp, die zowel Nu Even Niet als ikzelf mee had. We zochten namelijk in een oude spoortunnel naar een steen die oplichtte in uv-licht.Gelukkig was mijn uv-lamp krachtig genoeg om de cache te vinden. we zijn via dezelfde weg teruggegaan.

Gelijk erachter aan een andere uit dezelfde serie gedaan GCVVN9 Forgotten Darkness. Dit was een multi door een soort gelijke spoortunnel. Wat een drama weer om beneden te komen. Eenmaal in de tunnel moesten we openingen tellen om tot de eind coordinaten te komen. Die bleken aan de andere kant van de 770 meter lange gang te zijn. We kwamen in een soort ommuurde open tunnel, met omgevallen bomen, daarlangs omhoog en evenwijdig hieraan naar de cache locatie. Dit was werkelijk een van de meest indrukwekkendste multies ooit. Een hele mooie plek om foto's te maken. W2Ap had voor het gemak z'n rugzak zo ongeveer op de cache gelegd.

Onderweg naar de camper kwamen we een experiment tegen in het bos: een muggen teller.
Omdat we voor de benelux challenge ook nog een cache in belgie moesten doen, hadden we de uitgekozen GCKZJ4 Old Castle II (the return) . Weer erg lastig om een plek te vinden om de camper neer te zetten en niet te ver te hoeven lopen. Dat leek gelukt, ware het niet dat we een stuk hoger moesten zijn om bij de ruine te komen. aangekomen was het nog lastig om een weg te vinden tussen de muren door. De terugweg hebben we iets sneller aangepakt, we weten nu hoe we een helling moeten afdalen.

Ook in nederland was dan nog een cache nodig voor de challenge, dat werd deze: GC1T97V Loop naar de pomp. Dat was nog moeilijk ook om die te vinden. Er stopte een busje die W2Ap een extra hint toeriep, toen was de cache zo gevonden.
Eindelijk kunnen we door naar GC2HBBG Challenge:Benelux in just one day! Nou dat is gelukt, de cache was een makkie, het waren meer de voorwaarden, al was dat voor ons ook appeltje eitje.
We zijn klaar met ons weekend, jammer. Het was bere gezellig, ik heb zeker m'n grenzen verkend, soms erover heen gegaan, en een voldaan gevoel gekregen. Of zoals W2Ap zei: dit maakt je zeker 10 jaar jonger.
dit moeten we vaker doen
Uiteindelijk meer dan 1300 km afgelegd, 11 caches gedaan, in 5 landen en niks gebroken, al ging ik soms niet erg lady-like van de helling af.........

Ardennen 7 mei

Op zaterdagochtend op tijd richting eind locatie voor GCJPN4 TNT:Donjons & Mountains gegaan. Dat werd een heuse uitdaging, wat een terrein. Het was gelegen bij een kratermeer, met overal erg hoge bergen van losse stenen. We maakten een omtrekkende beweging om bij het eindpunt te komen.Daarvoor moest je jezelf tot halverwege zo'n berg laten zakken om bij de locatie te komen. Het bovenste stukje was wel erg steil, dus ik ging een beetje omlopen zodat ik op de juiste hoogte uitkwam, zo ben ik ook weer teruggegaan. De mannen vonden het een uitdaging om de hele wand al glijdend naar beneden te komen.

 
Daarna zijn we weer naar een bunker gereden GC1E52Y Le Fort De Soetrich. Via neergelegde boomstammen die als brug fungeerden konden we naar binnen. Via enige verdiepingen moesten we omlaag, de cache zou zich onder de trap bevinden. Maar omdat we nieuwsgierig waren, de rest van de bunker ook bekeken. Uiteindelijk kwamen we weer bij een trap, die naar boven ging. W2AP ging voor de zekerheid onder de trap kijken, bleek daar de cache te liggen. Boven aangekomen, bleken er nu geen boomstammen te liggen, W2AP was zo galant om een boomstam uit het bos te plukken waar ik met behulp van een uitgestoken hand, en zweet in de bilnaad van angst, over heen kon lopen.

GCPBD0 Zwerge3/Dwarfs3 Dit was een soortgelijke bunker, behalve dan dat ik eigenwijs nog niet m'n rubberlaarzen aan wilde doen, zodat ik met bergschoenen opeens in kraak helder water stond. Oeps, even wisselen van schoeisel. Het was verrassend glad onder de voeten vanwege een kleiachtige ondergrond. We zagen britsen, technische spullen, chemisch afval, huisraad, schilderingen op de muren. En steeds had ik het idee dat we niet alleen waren. Gelukkig had W2Ap de cache snel gevonden zodat we weer via dezelfde route naar buiten konden. Wat een omgeving, bbbbbrrrrr

De camper was mooi neergezet om even avond eten hier te nuttigen, W2AP heeft voor ons gekookt, wat een kerel, en rijden en koken. Nu Even Niet en ik hebben het makkelijk.
We  rijden de duitse grens over naar GC2BXR2 Der Schimpansen-Cache. Dat is een klein stukje lopen naar een grote boom, waar de cache door Nu Even Niet erg makkelijk wordt gevonden. 

Omdat deze zo snel ging besluiten we een kijkje te nemen bij deze cache die er vlakbij ligt: GCVFRV Himmelsleiter. Ik kan me niet herinneren ooit zo'n steile berg te hebben beklommen. Boven gekomen wacht ons nog een dubbele teleurstelling> een groep locale hangjeugd, die aan het blowen zijn en een hele hoge ladder waar de cache zich bevindt.Ons meegebrachte touw is niet lang genoeg om het laatste stuk van de klim veilig te voltooien, dus zonder log gaan we weer naar beneden, wat niet makkelijker is dan omhoog.

We besluiten GC1R2JT Come in and find out #1 te doen. Als we aankomen begint het al te schemeren. Ik besluit niet mee naar binnen te gaan, omdat het een rioolbuis is die met handen en knieeen bedwongen moet worden. Ik blijf buiten wachten, terwijl de mannen naar binnen gaan. Ik hoor een hoop gelach en op een gegeven moment hoor ik Nu Even Niet als ware hij een lotto bal die meedoet aan de trekking , met een plop geluid naar beneden zoeven.

Inmiddels is het donker en gaan we op zoek naar een camping. Daar aangekomen kunnen we de ingang niet vinden, wel een hek, die niet op slot is. Geen receptie hier. Doorgereden naar het trekkers veldje. We wilden net de receptie opzoeken, komt ze er al aan. Een en al argwaan, of ik W2Ap's vrouw ben, ze snapt niks van onze relatie, een vrouw en 2 mannen!!!!!( Maar we moesten de volgende dag wel voor 12 uur vertrokken zijn, dat werd ons nadrukkelijk vermeld)
Eindelijk konden we genieten van een heerlijke douche en veel bier. Het werd behoorlijk laat.

Ardennen 6 mei

Het begon ongeveer 2 maanden geleden. W2AP , Nu Even Niet en ik besloten tijdens een chatsessie om, naar aanleiding van verhalen van andere cachers, naar de ardennen te gaan om wat uitdagende caches te gaan doen.W2Ap stelde direkt voor om wat langer te gaan en de camper mee te nemen.
Vandaag ( 6 mei2011) is het dan zover, ik parkeer de auto bij de brandweer kazerne in Amstelveen, alwaar Nu Even Niet werkt. Vandaar uit gaan we met de camper naar de eerste cache.

GCXKXQ Fort de Suarlee. De camper werd dichtbij neergezet en deze bunker werd enthousiast door ons aan een inspectie onderworpen. Nu Even Niet begon in een lange gang met iets teveel enthousiasme flink door te lopen toen hij plotseling een paar stappen in het water had gedaan. De cache konden we niet vinden zonder spoilerfoto, dus eerst weer naar buiten om mobiel internet op te starten. Met het beeld op ons netvlies weer naar binnen gegaan en inmiddels kenden we de weg, de cache was snel gevonden.

Daarna reden we naar de eerste aanwijzing voor GCJPN4 TNT: Donjons & Mountains. Het bleek te gaan om een nog veel grotere bunker, waarbij we via steile ijzeren trappen naar binnen moesten. De aanwijzing was snel gevonden, en om de uitgang te vinden had je 3 mogelijkheden. Wij kozen voor de optie om zelf een uitgang te zoeken. Daar waren we vrij lang mee bezig, want elke keer kwamen we in het binnenste gedeelte uit, en om te ontsnappen moesten we in het buitenste gedeelte zien te komen. Uiteindelijk zijn we de hele "slotgracht" door gelopen om via een opening onder het hek te ontsnappen.

Aanwijzing nummer twee moest gezocht worden in een toren op een heuvel bij Dinant. W2Ap en Nu Even Niet zijn nog bovenop de toren geklommen om er nog iets spectaculairs van te maken. 

Daarna naar aanwijzing nummer drie, die te vinden was als je deze cache GC22FB4 Moria: The Return had gedaan. De waypoints waren wat vreemd over het terrein verdeeld vonden we, maar dat kwam vooral omdat je het ene gat in moest om ergens anders weer omhoog te komen, en daar weer via een ander gat verder.Uiteindelijk na wat aanwijzingen verzameld te hebben, stonden we bij de cache locatie. Dat viel niet mee, omdat de cache een afwijking had van zo'n 20 meter.

Dit was de laatste cache voor vandaag, we zochten met behulp van tomtom naar een camping. Het bleek een plek te zijn met enorm veel vaste staplaatsen. Vreselijk naar, maar met een biertje en eindelijk avondeten merken we er weinig van.

Huntertje 5 sterren caches in de Ardennen

Komend weekend ( 6,7 en 8 mei) gaan Nu Even Niet, W2ap en ik 5 sterren caches doen in de Ardennen. Het gebied zal in werkelijkheid de benelux, frankrijk en duitsland omvatten, in de grensstreek. De spullen liggen al klaar om de auto gelegd te worden. de heren zorgen voor klimgordels, touw e.d. Handig, op stap met 2 brandweermannen. De camper van W2ap is er schijnbaar ook klaar voor.
Ik heb net nog de laatste boodschappen gedaan voor krachtvoer onderweg. Fototoestel wordt opgeladen as we speak. Wil natuurlijk wel mooie foto's hier kunnen plaatsen.
We hebben er bere veel zin in................Let the adventure begin