We begonnen met GC23MZN Hammer-Brücke.
Eerst zoeken waar de cache zich zou kunnen bevinden, een logische plek was snel gevonden. Ik had thuis al een mooie gestoken acht in m'n touw gelegd, zodat ik nu alleen twee karabiners en een bandlus hoefde vast te maken. Makkelijkste was van onderaf naar boven klimmen, alleen dan naar beneden gaan was akelig steil. Mezelf aan het touw gezekerd en dan nog een poging. Zo kon ik mooi naar boven klimmen en de cache loggen. Het voelde direkt alweer als vanouds.
Daarna doorgereden naar de andere kant van Bitburg om GC2TPKT Near Hüttingen Sportplatz te doen.
Hierbij zat de cache in een rotswand. Van bovenaf was een paadje te zien waar klimgeiten voor ons langs waren gekomen. Ik probeerde eerst weer van onder naar boven, om vervolgens tot twee maal toe te abseilen, omdat we niet zeker wisten of het op film stond. Wat een excuus, het voelde heerlijkOndanks dat kon ik Roos niet overhalen om ook te gaan, jammer.
Omdat ik voor de zekerheid ook wat boomcaches had ingeladen en het nog vroeg was, gingen we naar GC2X0CA Siamesische Zwillinge. Ik hou eigenlijk niet zo van boomklimmen ( ik heb liever caches zoals die twee hierboven) dus ik dacht: ik wil niet teveel tijd er mee kwijt zijn. Ik pakte de big-shot en schoot m'n hulplijn er in 1 keer in. Tja, dan moet ik wel verder. Klimtouw doorhalen ging ook vlekkeloos. Dus dan maar zien hoever ik kom met klimmen. Nu hing de cache redelijk hoog, het was een bakje met losse dingetjes erin, dat zag ik, ik was tot ongeveer anderhalve meter geklommen. Maar toen zag ik visioenen voor me van bakjes die vallen, of tenminste de inhoud, en dan zou ik helemaal alleen weer omhoog moeten. Opeens leek afbreken me veel verstandiger, ook omdat als er iets zou gebeuren, Roos me zou moeten redden, en dat ging niet gebeuren. Dus ik heb deze boom beschouwd als een mooie oefening.
Sinds lange tijd heb ik weer in de touwen gehangen, en ik moet zeggen: heerlijk ;-)
